patrząc wstecz
gdybyśmy wtedy zdobyli się na odrobinę więcej odwagi
by powiedzieć na głos to co tak naprawdę czuliśmy
być może teraz żylibyśmy bez żalu
poduszka nie byłaby zimna po drugiej stronie łóżka
a łzy nie usypiałyby nas do snu
Komentarze
Prześlij komentarz