zanim odejdę

powiem tylko

że nadal potrafisz znaleźć drogę

dotykasz we mnie moje wrażliwości

nieidealne dziecko

zamknęłam w sobie do dziś

nocami słyszę jego płacz

i tęsknoty za dzieciństwem z dziurami

wyrwane kartki wspomnień

świadomości ochrona

gdyż nigdy nie mogło być brudu w domu

ich pozostałości będą za tobą podążać koszmarami

przekazywane dalej dziedziczonymi traumami

o których nikt nie rozmawia

ludzie słowa

oczekujemy czynów które nie nadchodzą

zostaną ze mną

pożegnania odbywające się w ciszy

mówią mi teraz więcej

zanim odejdę

posklejam siebie na nowo z tego co mam

i pozostawię za sobą

już nie jako ranę