bez żalu

coraz mniej mnie tu

dlatego złap za rękę mą

trochę dłużej

trochę mocniej ściśnij

bym czuć mogła że

trzyma mnie ten moment

ale stopy miękną jakoś tak dziwnie znowu

i rozbijam się o ziemię

nie zbieraj tych kawałeczków

za każdym razem i tak mam ich mniej

deszcz zagłusza krzyk wyrwany płucom

zabiera łzy i nie wiadomomo już czyje były

zamazuje obraz tak

że możemy udawać przed sobą

że nie widzimy siebie w tym stanie

że ten moment nie istnieje wcale