dosyp mi cukru do kawy

samotność ma twarz braku odwagi

wstyd pierwszego pocałunku i rozczarowania

za zbyt szybko puszczone dłonie

za wcześnie wypowiedziane słowa

one wszystkie nie oddadzą tych chwil niewydarzonych

być może utraconych na zawsze już

czas zabiera nam szansy i siłę

jej mam ostatnio większe braki

dosyp mi cukru do kawy

może życie nabierze innego smaku